متخصصین روانپزشکی که به تشخیص و درمان اختلالات رفتاری و هیجانی می پردازند معتقدند، برای اندیشیدن و پرداختن به سلامت روان هیچ وقت دیر نیست.  همانطور که برای سکته قلبی و قند خون به پزشک مراجعه می کنیم برای مداوای مشکلات روحی روانی نیز باید به روانپزشک مراجعه کرد. متاسفانه از آنجا که برچسب بیماری روانی باعث محرومیت این بیماران از حقوق اجتماعی شده و گاهاً نگاه جامعه به بیماریهای روان نامناسب می باشد، این بیماران از پذیرش بیماری خود و درمان آن امتناع می ورزند و چه بسا سالیان طولانی از آن رنج برده و حاضر به مراجعه به روانپزشک و درمان نشوند. سازمان بهداشت جهانی 10 اکتبر (18 مهر) را به منظور کمک به تغییر این نگرش و افزایش آگاهی مردم "روز جهانی بهداشت روان" نامید. ما نیز به همین منظور پای صحبت خانم دکتر آذر زمانی روانپزشک و روان درمانگر بیمارستان شهید دکتر مفتح نشستیم و نظرات تخصصی ایشان را جویا شدیم.

ایشان اظهار داشتند شایعترین اختلالات روانپزشکی شامل افسردگی و بیماریهای اضطرابی می باشد. سایر اختلالات شامل اختلال بیش فعالی- کمبود توجه، اختلالات خواب و اشتها، اختلالات رفتاری کودکان، وابستگی به مواد، اختلالات جنسی و روان پریشی هستند.

با توجه به عدم مصرف دارو توسط بسیاری از بیماران بعلت ترس از وابستگی به آن، دکتر زمانی اظهار نمودند، درمان ها در روانپزشکی به دو نوع درمان دارویی و درمان غیر دارویی تقسیم می شود. در درمان دارویی از داروهای مختلف از جمله داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب استفاده می شود. شایان ذکر است درمان دارویی زیر نظر روانپزشک باعث اعتیاد به دارو نمی شود. لازم است مصرف دارو حتی بعد از برطرف شدن علائم با نظر روانپزشک ادامه یابد تا از بازگشت (عود) بیماری جلوگیری شود. در درمانهای غیر دارویی از مشاوره و روان درمانی جهت کاهش علائم  بیماری استفاده می شود. از جمله انواع روان درمانی می توان به:

·         رفتار درمانی شناختی

·         روان درمانی حمایتی

·         روان درمانی بین فردی

اشاره نمود که با تشخیص روانپزشک برای مراجعین قابل انجام است. زوج درمانی و خانواده درمانی از دیگر انواع درمانهای غیر دارویی می باشند.

درمان غیر دارویی توسط روانپزشک یا روانشناس بالینی انجام می شود ولی درمان دارویی و تجویز دارو فقط بوسیله روانپزشک قابل انجام است.

دکتر زمانی در مورد درمان انواع بیماریهای شایع روانی در جامعه بیان داشتند: افسردگی یک اختلال روانپزشکی است که با درمان بهبود می یابد. باید بپذیریم که افسردگی یک بیماری است، لذا نباید خود یا دیگران را به خاطر افسردگی سرزنش کرد. نا امیدی، احساس تنهایی، احساس بی ارزشی، خستگی، درد عضلانی و سردرد می توانند از علائم افسردگی باشند و برای درمان آن باید اقدام نمود. اضطراب و وسواس از بیماریهای عصبی –رفتاری هستند که باعث کاهش عملکرد مناسب فرد در زندگی روزمره شده و با مراجعه به موقع به روانپزشک قابل درمان می باشند. عصبانیت و پرخاشگری نیز با مشاوره و داروی مناسب قابل کنترل است.

ایشان در پاسخ به مسئله بیش فعالی کودکان اظهار نمودند: بیش فعالی در کودکان با درمانهای دارویی و غیر دارویی قابل درمان است که با تشخیص به موقع می توان عوارض آن بر عملکرد تحصیلی کودک را کاهش داد.

دکتر زمانی در پایان یادآوری نمودند که شان انسانها به ارزش های معنوی و اخلاقی شان است و بدون شک بیماری روانپزشکی بر ارزش های انسانی تاثیری نمی گذارد. متاسفانه برچسب بیماری روانی باعث محرومیت این بیماران از حقوق اجتماعی می شود. باید با بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی و خانواده آنان مانند سایر بیماران همدلی کنیم.